پروتز مفصل رانبه طور کلی به دو نوع سیمانی و غیر سیمانی تقسیم می‌شوند.
پروتز مفصل ران سیمان‌کاری شدبا استفاده از نوع خاصی از سیمان استخوانی به استخوان‌ها ثابت می‌شوند و همین امر آنها را به انتخابی محبوب برای بیماران مسن‌تر یا ضعیف‌تر استخوان تبدیل می‌کند. این روش بیماران پس از عمل را قادر می‌سازد تا بلافاصله وزن خود را تحمل کنند که به بهبودی سریع‌تر کمک می‌کند.
از سوی دیگر، پروتزهای غیر سیمانی برای دستیابی به پایداری، به رشد طبیعی بافت استخوان روی سطح متخلخل پروتز متکی هستند. این نوع پروتزها معمولاً بیشتر مورد توجه بیماران جوان و فعال هستند زیرا می‌توانند جوش خوردن طولانی‌مدت با بافت استخوان را تقویت کنند و ممکن است برای مدت زمان طولانی‌تری نسبت به پروتزهای سیمانی استفاده شوند.
در این دسته بندی ها، طرح های مختلفی برایهیپiایمپلنت‌هاpروتسیسشامل فلز به فلز، فلز به پلی‌اتیلن و سرامیک به سرامیک. فلز به فلزلگنایمپلنتاز آستر فلزی و سر استخوان ران استفاده می‌کنند که بادوام هستند، اما نگرانی‌هایی در مورد آزاد شدن یون‌های فلزی به جریان خون وجود دارد. ایمپلنت‌های فلز به پلی‌اتیلن، سر فلزی را با آستر پلاستیکی ترکیب می‌کنند و دوام و کاهش سایش را تضمین می‌کنند. ایمپلنت‌های سرامیک به سرامیک به دلیل اصطکاک کم و میزان سایش کم شناخته شده‌اند و محبوبیت آنها به دلیل دوام و زیست‌سازگاری‌شان دائماً در حال افزایش است.
علاوه بر این، موارد خاصی نیز وجود داردایمپلنت‌های مفصل رانبرای شرایط خاص طراحی شده‌اند، مانند ایمپلنت‌های ترمیمی که می‌توانند ساختار طبیعی‌تر استخوان را حفظ کنند، که برای بیماران جوان با آسیب‌های خفیف مفصلی مناسب هستند.
به طور خلاصه، انتخابِپروتز مفصل رانتحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله سن بیمار، سطح فعالیت و وضعیت سلامتی خاص او قرار دارد. مشورت با متخصصان ارتوپدی برای تعیین مناسب‌ترین نوع پروتز مفصل ران برای نیازهای فردی و اطمینان از دستیابی به نتایج بهینه در جراحی تعویض مفصل ران بسیار مهم است.
زمان ارسال: ۲۶ ژوئن ۲۰۲۵