آرتروپلاستی کامل مفصل ران،معمولاً به عنوان شناخته شده استتعویض مفصل رانجراحی، یک عمل جراحی برای جایگزینی یک عضو آسیب دیده یا بیمار استمفصل رانبا پروتز مصنوعی. این روش معمولاً برای افرادی که به دلیل بیماری‌هایی مانند آرتروز، آرتریت روماتوئید، نکروز آواسکولار یا شکستگی‌های لگن که به درستی بهبود نیافته‌اند، درد شدید لگن و محدودیت حرکتی دارند، توصیه می‌شود.
در طول آرتروپلاستی کامل مفصل ران، جراح قسمت‌های آسیب‌دیده مفصل ران، از جملهسر استخوان رانو حفره آسیب دیده (استابولوم) را برداشته و آنها را با اجزای مصنوعی ساخته شده از فلز، سرامیک یا پلاستیک جایگزین می‌کند. اجزای پروتز به گونه‌ای طراحی شده‌اند که حرکت طبیعی مفصل ران را تقلید کنند و امکان بهبود عملکرد و کاهش درد را فراهم کنند.
رویکردهای مختلفی برای انجام آرتروپلاستی کامل مفصل ران وجود دارد، از جمله تکنیک‌های قدامی، خلفی، جانبی و کم‌تهاجمی. انتخاب رویکرد به عواملی مانند آناتومی بیمار، ترجیح جراح و بیماری زمینه‌ای که تحت درمان است بستگی دارد.
آرتروپلاستی کامل مفصل ران یک عمل جراحی بزرگ است که نیاز به ارزیابی دقیق قبل از عمل و توانبخشی پس از عمل دارد. زمان بهبودی بسته به عواملی مانند سن بیمار، سلامت کلی و وسعت جراحی متفاوت است، اما اکثر بیماران می‌توانند انتظار داشته باشند که به تدریج ظرف چند ماه پس از جراحی به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.
اگرچه آرتروپلاستی کامل مفصل ران عموماً در تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل ران موفق است، اما مانند هر جراحی دیگری، خطرات و عوارض احتمالی از جمله عفونت، لخته شدن خون، دررفتگی مفصل ران و... وجود دارد.مفصل مصنوعیو ساییدگی یا شل شدن ایمپلنت به مرور زمان. با این حال، پیشرفت در تکنیک‌های جراحی، مواد پروتز و مراقبت‌های پس از عمل، نتایج را برای بیمارانی که تحت عمل آرتروپلاستی کامل مفصل ران قرار می‌گیرند، به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است.
زمان ارسال: ۱۷ مه ۲۰۲۴