شکستگیهای تنه استخوان ترقوه
شکستگیهای ترقوه جانبی
بدجوش خوردگی ترقوه
جوش نخوردن ترقوه
صفحه فشاری قفل کننده انتهایی ترقوه | ۴ سوراخ x ۸۲.۴ میلیمتر (چپ) |
۵ سوراخ x ۹۲.۶ میلیمتر (چپ) | |
۶ سوراخ x ۱۱۰.۲ میلیمتر (چپ) | |
۷ سوراخ x ۱۲۴.۲ میلیمتر (چپ) | |
۸ سوراخ x ۱۳۸.۰ میلیمتر (چپ) | |
۴ سوراخ x ۸۲.۴ میلیمتر (راست) | |
۵ سوراخ x ۹۲.۶ میلیمتر (راست) | |
۶ سوراخ x ۱۱۰.۲ میلیمتر (راست) | |
۷ سوراخ x ۱۲۴.۲ میلیمتر (راست) | |
۸ سوراخ x ۱۳۸.۰ میلیمتر (راست) | |
عرض | ۱۱.۸ میلیمتر |
ضخامت | ۳.۲ میلیمتر |
پیچ تطبیقی | ۲.۷ پیچ قفل کننده برای قسمت انتهایی پیچ قفل کننده ۳.۵ اینچی / پیچ کورتیکال ۳.۵ اینچی / پیچ کنسلوس ۴.۰ برای قسمت شفت |
مواد | تیتانیوم |
درمان سطحی | اکسیداسیون میکرو قوسی |
صلاحیت | CE/ISO13485/NMPA |
بسته | بسته بندی استریل 1 عدد / بسته |
حداقل سفارش | ۱ عدد |
توانایی تامین | ۱۰۰۰+ قطعه در هر ماه |
پلاک فشاری قفل شونده انتهایی ترقوه (DCP) یک تکنیک جراحی است که برای درمان شکستگیها یا سایر آسیبهای انتهایی ترقوه (استخوان ترقوه) استفاده میشود. در اینجا یک مرور کلی از عمل جراحی ارائه شده است: ارزیابی قبل از عمل: قبل از عمل جراحی، بیمار تحت ارزیابی کاملی از جمله معاینه فیزیکی، مطالعات تصویربرداری (مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن) و بررسی سابقه پزشکی قرار میگیرد. تصمیم برای انجام عمل پلاک ترقوه به شدت و محل شکستگی، سلامت کلی بیمار و سایر عوامل بستگی دارد. بیهوشی: این عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشود، اما در برخی موارد، ممکن است از بیحسی منطقهای یا بیحسی موضعی با آرامبخش استفاده شود. برش: برشی روی انتهایی ترقوه ایجاد میشود تا محل شکستگی نمایان شود. طول و موقعیت برش ممکن است بسته به ترجیح جراح و الگوی خاص شکستگی متفاوت باشد. جااندازی و تثبیت: انتهای شکسته ترقوه با دقت در موقعیت آناتومیکی مناسب خود تراز (جااندازی) میشوند. سپس دستگاه صفحه فلزی ترقوه با استفاده از پیچ و مکانیزمهای قفل کننده روی ترقوه قرار میگیرد تا شکستگی را تثبیت کند. پیچهای قفل کننده با محکم کردن صفحه و استخوان به یکدیگر، تثبیت بهتری را فراهم میکنند. 5. بستن: هنگامی که DCP به طور ایمن در جای خود ثابت شد، برش با استفاده از بخیه یا منگنه جراحی بسته میشود. پانسمان استریل روی زخم اعمال میشود. مراقبتهای بعد از عمل: پس از جراحی، بیمار قبل از انتقال به اتاق بیمارستان یا ترخیص به خانه، در بخش ریکاوری به دقت تحت نظر قرار میگیرد. ممکن است داروهای مسکن و آنتیبیوتیک برای مدیریت درد و جلوگیری از عفونت تجویز شود. ممکن است فیزیوتراپی و تمرینات توانبخشی برای بازیابی دامنه حرکت و قدرت در مفصل شانه توصیه شود. توجه به این نکته مهم است که جزئیات خاص عمل ممکن است بسته به شرایط هر بیمار و ترجیح جراح متفاوت باشد. جراح قبل از انجام عمل، در مورد روش، خطرات و نتایج مورد انتظار به طور مفصل با بیمار صحبت خواهد کرد.