سر فمورال مفصل ران مصنوعی FDH

آرتروپلاستی کامل هیپ (THA) یک روش جراحی است که هدف آن بهبود تحرک بیمار و کاهش درد با جایگزینی مفصل ران آسیب دیده با اجزای مصنوعی است.این روش فقط برای بیمارانی توصیه می شود که استخوان سالم کافی برای حمایت از ایمپلنت دارند.به طور کلی، THA در افرادی که از درد و/یا ناتوانی شدید ناشی از شرایطی مانند استئوآرتریت، آرتریت ضربه‌ای، آرتریت روماتوئید، دیسپلازی مادرزادی هیپ، نکروز آواسکولار سر استخوان ران، شکستگی‌های ضربه‌ای حاد سر یا گردن فمور رنج می‌برند، انجام می‌شود. ، جراحی های قبلی ناموفق لگن یا موارد خاص آنکیلوزیس. از طرف دیگر، آرتروپلاستی همی هیپ یک گزینه جراحی است که در مواردی که شواهدی از استابولوم طبیعی رضایت بخش (حفره هیپ) و استخوان فمور کافی برای حمایت از ساقه فمور وجود دارد استفاده می شود. .این روش برای شرایط مختلف از جمله شکستگی های حاد سر یا گردن فمور که نمی توان به طور موثر با فیکساسیون داخلی درمان کرد، دررفتگی شکستگی مفصل ران که نمی تواند به طور مناسب کاهش یابد و با فیکساسیون داخلی درمان شود، نکروز آواسکولار سر استخوان ران، غیر از اتصال شکستگی های گردن فمور، برخی از شکستگی های زیرسرانه بالا و گردن استخوان ران در بیماران مسن، آرتریت دژنراتیو که فقط سر استخوان ران را تحت تاثیر قرار می دهد و نیازی به تعویض استابولوم ندارد، و پاتولوژی های خاص مربوط به سر/گردن و/یا فمور پروگزیمال که می تواند به اندازه کافی باشد. انتخاب بین آرتروپلاستی کامل هیپ و آرتروپلاستی همی هیپ به عوامل مختلفی مانند شدت و ماهیت وضعیت مفصل ران، سن و سلامت کلی بیمار و همچنین تخصص و اولویت جراح بستگی دارد. .ثابت شده است که هر دو روش در بازگرداندن تحرک، کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلالات مختلف مفصل ران موثر هستند.برای بیماران مهم است که با جراحان ارتوپد خود برای تعیین مناسب ترین گزینه جراحی بر اساس شرایط فردی خود مشورت کنند.